พระลักษณ์หน้าทองปี54 ครูน้อยบ้านดอยคำ(ของแท้100%)

วิชาพระลักษณ์หน้าทอง เป็นวิชาแห่งเมตตามหานิยมที่มีอนุภาพสูงส่ง สืบเนื่องจากเรื่องราวในตำนานที่เลื่องลือของไทยเรื่องหนึ่งนั่นก็คือ “รามเกียรติ์” ตำนานเล่าขานถึง “พระลักษณ์” บุรุษผู้เลอโฉม มีสง่าราศี ผิวพรรณผุดผ่องงามดั่งทองคำ จักไปแห่งหนใด เป็นที่นิยมชมชอบจากผู้พบเห็นยิ่งนัก คณาจารย์จึงได้นำเคล็ดนี้มาเป็น
วิชาทางเมตตามหานิยม สายวิชาพระลักษณ์หน้าทองเป็นสายวิชาที่ปกปิดกันมากเพราะเป็นที่หวงแหนของ
ครูบาอาจารย์สมัยโบราณ
ครูน้อย บ้านดอยคำ ท่านเคยเล่าถึงวิชาแห่งเมตตามหานิยมให้ฟังว่า
เมื่อครั้งที่ท่านฝึกวิชานี้ใหม่ ผู้ที่จะร่ำเรียนต้องดั้นด้นเดินทางเข้าไปยังป่าลึก เพื่อต้องการให้ผู้ฝึกเรียน “มีเมตตาอันสูงส่ง” เพราะเป็นส่วนสัมพันธ์กันกับเรื่อง “วิชาทางเมตตามหานิยม” ทั้งสิ้นโดยให้ผู้ฝึกเรียนเข้าป่าไปเผชิญอันตรายต่าง ๆ เช่น อยู่กินนอนกินในถ้ำเสือโคร่งใหญ่ ทำตัวกลมกลืนกับเก้งกวางป่าหรืออยู่กินกับลิงน้อยใหญ่
ไม่ว่าจะด้วยเหตุใดก็ตาม หากผู้ฝึกวิชาโดนสัตว์ทำร้าย ห้ามต่อสู้และห้ามโกรธอย่างเด็ดขาดและต้องแผ่เมตตาให้สัตว์เหล่านั้น จนสัตว์เหล่านั้นมองว่าเป็นผู้บำเพ็ญบุญ เมื่อฝึกวิชานี้จนชำนาญ มีจิตใจผุดผ่องปราศจากความโกรธทั้งปวงแล้ว จึงหัดท่องพระคาถาครูแห่งบทเมตตา ซึ่งครูน้อย บ้านดอยคำ ท่านใช้คาถาบทนี้เวลาพบกับสัตว์ร้าย
หากสัตว์ร้ายนั้น เมื่อเข้ามาเผชิญหน้าแล้วหลีกทางให้ผู้ฝึกเรียนอย่างง่ายดาย ถือเป็นอันใช้ได้ พระคาถานี้มีอยู่ว่า
“เตเตมัสสะ จิตตะ จิตตัง มหาจิตตะ เอหิชัยยะ เอหิ พันธัง พะหูชะนา เตเตสวาหะ วิกรึงจิตตะคะเรตุง”
ขั้นตอนการฝึกต่อไป ครูบาอาจารย์ท่านจะสอนวิชามหานิยมโดยให้บริกรรมคาถาในดงเหล่าสัตว์ที่สมาธิสั้น เช่น ลิง ค่าง ชะนี เป็นต้น ส่วนใหญ่ให้กระทำในดงป่ากล้วย ด้วยคาถานี้ “นะวิเศษ โมเมตตา พุทธครวญหา
ด้วยจิตอาทร ธาให้ออดอ้อน ถอนมนต์มิได้ ยะรำไห้นำมาหากู เอหิสรรพธาเอหิ” ท่องจนกว่าลิงทั้งหลายจะปีนป่ายนำกล้วยทั้งหวีมาวางไว้ตรงหน้าของผู้ฝึกเรียนจนหมดทั้งป่า มีเคล็ดวิเศษที่ว่า “ลิงเหล่านั้นต้องไม่หยิบกล้วยที่นำมาให้ไปกินแม้แต่นิดเดียว” ท่านว่าเป็นอันสำเร็จวิชาโดยแท้จริง
ที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ คือ หัวใจหลักสำคัญแห่งวิชาเมตตามหานิยม เมื่อสำเร็จวิชาแล้วครูบาอาจารย์ท่านจะสอนวิชาย่อยต่าง ๆ เช่น วิชาพระลักษณ์หน้าทอง และวิชานะอ่อนใจรัก ซึ่งเคล็ดวิชานี้จะมีมนต์เสน่ห์ยาแฝดเข้ามาเกี่ยวพันด้วย ครูน้อย บ้านดอยคำ ท่านสำเร็จและเป็นเอกในวิชานี้ด้วย
จากตำราเก่ากล่าวไว้ว่า “ก่อนที่จักทำวิชา ให้อยู่เยี่ยงอินทร์ กินเยี่ยงพรหม ทั้งไตรมาสเสียก่อน” มิให้ออกไปไหนโดยเด็ดขาด การอยู่เยี่ยงอินทร์ อธิบายดังนี้ คือ การบำเพ็ญเพียรตามอิริยาบถต่าง ๆ มิใช่จะทำสมาธิเพียงอย่างเดียว แต่ว่าทำให้ฝึกวิชาอาคมต่าง ๆ ไปด้วย และกินเยี่ยงพรหม ก็คือ “เว้นจากสิ่งขบขัน” ตลอดไตรมาส
ครูน้อยท่านว่ากินได้เพียงน้ำส้มคั้นเท่านั้น ด้วยเหตุว่าเป็นการล้างร่างกายให้ปลอดโปร่ง ครั้นเมื่อวันที่ 11 เมษายน พ.ศ.2555 ครูน้อยท่านพิจารณาไตร่ตรองถึงหลักวิชาจากครูฤาษีที่ได้ร่ำเรียนมา บนเทือกเขาหิมาลัยประเทศอินเดีย เห็นว่า “วิชาพระลักษณ์หน้าทอง” นั้นมีคุณประโยชน์เหลือคณานับ หากได้นำแก่นวิชาที่แท้จริงนี้มาสร้างเป็นวัตถุมงคลคงดีมิใช่น้อย
หลังจากนั้นครูน้อยท่านจึงได้สร้างสูตรว่านยา 3 แขนง
1. สูตรว่านยาทางเมตตามหานิยม
2. สูตรว่านยาทางมหาเสน่ห์ยาแฝด
3. สูตรว่านยามหาจักรพรรดิและสูตรมหาอุดม
โดยมีรายละเอียดดังนี้
1. สูตรว่านยาทางเมตตามหานิยม ประกอบด้วย ว่านเทพรำพึงว่านสาลิกาลิ้นทองว่านพัดโบกว่านพุทธกวัก
ว่านมหานิยมว่านมหาอุดมว่านเขียวพันปี และว่านเฉลิม เมื่อได้มาแล้วท่านให้ลงอักขระ
“นะวิเศษเมตตา” จากนั้นท่านให้ท่องคาถา “นะวิเศษ เมตตาโม เทพชักยันต์ลงหน้า พุทเสด็จลงมาขัดราศรี
ธาให้สว่างทั่วท้องธรณี ยะให้เป็นรัศมีผุดผ่องกายา” ฯลฯ 1008 จบ
(ลงบางส่วนเท่านั้นครับเนื้อความคาถายาวมาก)
2. สูตรว่านยาทางมหาเสน่ห์ยาแฝดประกอบด้วยว่านดอกทองมหาเสน่ห์ดอกรักซ้อนดอกสาวหลง
ว่านห้าร้อยนางว่านพญากาหลงว่านพญาลึงค์คลึงนางว่านเทพรัญจวนว่านกล่องนางนอน
ว่านนางพญาห้าร้อยว่านฤาษี และว่านสาวหลง เมื่อได้มาแล้วท่านให้ลงอักขระ “นะกามมะตัณหา”
เมื่อลงอักขระเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ให้ท่องคาถานี้ “กามมะตัณหา ภะวะตัณหา กามมะคุณณัง โอมสะโหมติดติ
โอมรำพึงมหารำพึง นะมัดจิตให้คิดถึง นะมัดรำพึงตรึงจิตตรึงใจ สะโหมติอยู่มิได้ โอมสะโหมติ อมร้องให้มาหา
กู อยู่วันละ 7 หน โอมสิทธิสวาหะ สหวาโหมติด”
3. สูตรว่านยามหาจักรพรรดิและสูตรมหาอุดม ประกอบด้วย ว่านกวักนางพญามหาเศรษฐีว่านกวักโพธิ์เงิน
ว่านกวักนางพญาเผือกว่านกวักเศรษฐีพญาบดินทร์ว่านเงินไหลมาว่านเศรษฐีเรือนแก้วว่านถุงเงินถุงทอง
ว่านไก่ฟ้าพญาลอว่านพญากาเผือกว่านพระฉิมว่านปู่โสมเฝ้าทรัพย์ และว่านดอกทองมหาลาภ
เมื่อได้มาแล้วท่านให้ลงอักขระ “แม่ระรี จิตตะจิตตัง ลาภังเอหิ” แล้วให้ปลุกเสกคาถานี้
“โอมระรีมหาระรี 32 ห. มาแวด ค. ซื้อง่ายขายรวย ถอก ค. กลับบ้าน มานิมามา เอหิสวาหะ โอมละลวยมหาละลวย 32 ค. มาแวด ห. ซื้อง่ายขายดี แหก ห. กลับบ้าน มานิมามา อาคัจฉายะ อาคัจฉาหิ โอมมานังหญิงชายอย่าชัง มามารักกู สหวาหะกูนะ มานิมามา ลาภังเอหิ” ท่านให้ท่อง 1008 จบ เป็นอันใช้ได้
สุดท้ายเมื่อได้ผงยันต์ทั้ง 3 แล้ว ครูน้อยท่านจึงทำการกดพิมพ์พร้อมปลุกเสก ท่านใช้เวลาเสกเป่ามนต์ด้วยสรรพวิชาที่ได้เรียนมาอยู่หลายวัน เพื่อให้มั่นใจได้ว่า “พระลักษณ์หน้าทอง” ที่ท่านได้สร้างนั้นดีจริงไม่แพ้ใคร
จึงกล่าวได้ว่าวัตถุมงคลรุ่นนี้ของครูน้อย บ้านดอยคำ ท่านได้สร้างอย่างสุดฝีมือเลยทีเดียวเชียว
มนต์เสน่ห์พระลักษณ์หน้าทอง (ขออนุญาตครูน้อยนำมาลงบางส่วนเท่านั้นครับ)
“นะอ่อนใจรักโมชักมานอนพุทธสวมกอดยอดรักเสน่หาธาเช็ดน้ำตามาสู่ยะเห็นหน้ากูอยู่มิได้ร้องไห้มาหากูนะสวาหะ”
http://www.mettamahasanae.com